Jak się uwolnić od napadów objadania się

„Czułam się, jakby ktoś nagle rozdmuchał suszarką parę z lustra – kilku specjalistów już próbowało, ale do tej pory jeszcze nikt nie przedstawił mi tego problemu tak jasno i dosadnie. Nagle wszystkie elementy układanki zaczęły do siebie pasować i słuchałam Cię jak zaczarowana.”

Magda

„Jem to co chcę, potrafię przestać kiedy jestem syta, święta bez obżarstwa, jestem w tak ciężkim szoku i tak z siebie zadowolona (…). Dużo mniej ciągnie mnie też do słodyczy. Naprawdę, ta zmiana jest tak kolosalna, że aż nie wierzę.”

Ewelina

„Adresujesz wszystkie aspekty objadania w idealnej kolejności, w idealnym dla mnie tempie (nie za szybko, ale też na tyle często, że nie mam czasu się rozleniwić i olać całego przedsięwzięcia ;)) Twój spokojny, stonowany głos sprawia, że aura spokoju udziela się mojej zabieganej głowie. Czuję się przez Ciebie nieoceniana, akceptowana, a jednocześnie motywowana do zmiany – jasno dajesz do zrozumienia, że to moje życie, moja odpowiedzialność i moja decyzja, czy chcę coś zmienić. Nie wiem jak to robisz, ale przy tym wszystkim nie czuję się przez Ciebie „przyciskana” do zmiany. Chyba to był mój bloker do tej pory we współpracy ze specjalistami – z tobą czuję, że nic nie muszę, tylko mogę. I to mi daje niesamowitego kopa do zmiany 🙂 Bardzo doceniam też, że dzięki Tobie wreszcie do mnie dotarło, że nic nie jest czarno białe. Trening nie jest ani dobry, ani zły. Słodycze i warzywa, nie są ani dobre, ani złe. Wszystko zależy od kontekstu. Do tej pory jakoś to nie wybrzmiało w mojej głowie we właściwy sposób, dopiero twój kurs pozwolił mi w to uwierzyć 🙂 Nie biczuję się, gdy się przejem. Albo nawet gdy mam napad (swoją drogą stały się one o wiele bardziej świadome, lżejsze, potrafię je odroczyć i zawsze umiem znaleźć ich przyczynę). Nie jestem na siebie zła, gdy nadmiernie ćwiczę. Rozumiem, czemu jest mi to potrzebne. Staram się to zmieniać małymi kroczkami. Tu pomedytuję, zamiast robić pajacyki. Tu pójdę wolniejszym krokiem. Tu usiądę. To dla mnie ogromne zmiany.”

Magda

„Wiesz, że miałam pierwszy weekend bez kompulsywnego jedzenia, bez nadmiernej aktywności fizycznej i bez zachcianek? Mindblown! Dziękuję Ci! ”

Magda

„Marlena odczarowuje diety, zakazane produkty, rygory wszelkie… i nagle okazuje się, że sam z siebie człowiek zaczyna jeść zdrowo. Ciepła i empatyczna. Pomaga wypracować nowe. Pokazuje kierunki i mówi „słuchaj ciała”. Nie da się być idealnym, ale można być optymalnie dobrym. I dobre zwyczaje i nawyki żywieniowe bez bólu zaczynają funkcjonować, a kilogramy znikają. Super!!! Marlena!!! Bardzo dziękuję!”

Małgosia

„Nie mam słów, by opisać jak bardzo jestem Ci wdzięczna. Czuje jakbyś uratowała mi życie. Spędzam czas z rodziną. Skupiam się na pracy. Odpoczywam. Jedzenie ze 100% mojego życia zeszło do 70? 60? (…). Dzięki kursowi wreszcie zrozumiałam, co się ze mną dzieje. W końcu uwierzyłam, że nie da się być w deficycie i wyjść z objadania (mieć ciastko i zjeść ciastko, nomen omen ;)), nie da się kontrolować jedzenia, liczyć kalorii, pilnować spalania i mieć swobodę i wolność w jedzeniu (…). Wreszcie zebrałam się na odwagę, żeby wprowadzić zmiany, których panicznie się bałam. Nie liczę już kalorii, nie liczę makro, ważę się sporadycznie, jem to, co lubię i co sprawia mi przyjemność. Nie pomijam posiłków i nie oszczędzam kalorii, żeby pozwalać sobie na napady. Próbuję łamać jedna po drugiej swoje sztywne jedzeniowe i sportowe zasady. Pierwszy raz mam poczucie, że idę do przodu i w dobrym kierunku. Zaczynam przypominać sobie, co lubiłam robić w życiu, zanim wpadłam w obsesję jedzeniową. Zaczynam bardziej być. Udział w tym kursie to była najlepsza decyzja jaką podjęłam w 2022 roku i jedna z najlepszych w życiu…”

Magda